Miasto Bochnia

Bochnia – stolica powiatu, to niespełna 30-tysięczne miasto, którego historia sięga XII wieku i nierozerwalnie wiąże się z odkryciem i eksploatacją złóż soli kamiennej.

Pierwsza wzmianka historyczna o przedlokacyjnej jeszcze osadzie Bochnia, której mieszkańcy od dawna zajmowali się warzelnictwem soli, pochodzi z dokumentu z 1198 r., w którym ówczesny patriarcha jerozolimski Monachus potwierdził nadanie bocheńskiej soli warzonej dla klasztoru Bożogrobców z Miechowa. Pół wieku później odkryto w Bochni złoża soli kamiennej (jako pierwsze w Polsce). Według legendy stało się to dzięki magicznemu pierścieniowi, który miała wrzucić do jednego z szybów w węgierskim Marmaros (obecnie Maramures w Rumunii) żona Bolesława Wstydliwego - Św. Kinga. Pierścień cudownie przemieścił się na północną stronę Karpat i odnaleziony został w miejscu, gdzie Kinga poleciła podjąć poszukiwania soli. Legenda o pierścieniu Kingi odnalezionym w Bochni zapisana jest w kronikach Jana Długosza, w „Rocznikach sławnego Królestwa Polskiego”

Odkrycie złóż soli kamiennej miało ogromne znaczenie dla dalszego rozwoju osady. W 1253 r. książę krakowsko-sandomierski Bolesław V Wstydliwy nadał Bochni przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim i w ten sposób stała się ona jednym z pierwszych i długo najważniejszych miast Małopolski (lokowanym nawet przed Krakowem, który prawa miejskie otrzymał cztery lata później). Sól nie tylko stała się przyczynkiem do początku miasta, lecz przez stulecia decydowała o rozwoju Bochni dając utrzymanie dziesiątkom pokoleń mieszkańców. W szybko rozwijającym się ośrodku górniczym, leżącym w pobliżu stołecznego Krakowa, przy między-narodowym szlaku handlowym, wiodącym z Europy Zachodniej przez Wrocław, Kraków i Lwów na Ruś, z odgałęzieniem w Bochni na Węgry, wytworzyło się w stosunkowo krótkim czasie dynamiczne społeczeństwo.

Choć w latach 90-tych XX w. z powodu znacznego wyczerpania zasobów zaprzestano wydobycia soli i rozpoczęto proces likwidacji podziemnych korytarzy, kopalnia soli nadal jest motorem napędowym i głównym czynnikiem rozwoju miasta – tym razem ze względu na turystykę. Zachowano bowiem najstarsze, a zarazem najciekawsze części kopalni objęte ochroną konserwatorską. Część wyrobisk po odpowiednim przygotowaniu została udostępniona do zwiedzania jako trasa turystyczna, a największą z zachowanych komór przystosowano do działalności rekreacyjno-sanatoryjnej.

Źródło: oficjalna strona Miasta Bochnia